Anasayfa Künye Danışman ve Editörler Son Dakika Arşiv Facebook Twitter

EL

MUHSİN BOZ

Kategori: Sinema - Tarih: 09 Mayıs 2025 21:45 - Okunma sayısı: 539

1975 yılında “Hababam Sınıfı” ile Ankaralılara merhaba diyen Akün Sineması’na, üniversite öğrencisiyken pek çok defa gitmiştim. Üniversite öğrenciliğim 1979-1985 yıllarına denk geldiğine göre altı yıllık süre içinde, iki- üç ayda bir gitmişimdir. Akün Sineması demişken… Aynı filmle 27 yıl sonra seyircilerine, “Hoşça kalın,” demiş. 2002 yılında Devlet Tiyatroları’na devredilmiş. Şimdilerde, “Akün Sahnesi” olarak anılıyor, sanatseverlere tiyatro oyunları ile hizmet vermeye devam ediyor.

Yılını unuttum ama söz edeceğim film 1981 yapımı olduğuna göre, 1982 veya 1983 yılı olmalı. Akün Sineması’nda, “Korku Filmleri Haftası” var. Korku filmlerini sevdiğim için çoğuna gittim. O zamandan bu yana aklımda kalan iki film. 1972 yapımı “Kanlı Cuma” ve 1981 yapımı “Kesik El”. Açıkçası Kesik El filmi (ki orijinal adı, ‘The Hand’) bende büyük bir iz bırakmıştı. Bir karikatür kitap yazarı, sağ elini bir araba kazasında kaybeder. El, kaza mahallinde bulunamaz. Ancak kısa bir süre sonra sahibine gizli bir şekilde döner ve yazarı üzen insanları öldürmeye başlar. Düşünsenize, bedenden bağımsız kesik bir elin insanları boğmasını, teker teker öldürmesini!

2018 yılında Julio Cortazar’ın üç ciltlik öykü külliyatının ilk kitabı, Ötekinin Rüyası’nı okumuştum. Beğendiğim için bir yıl sonra da Seksek kitabını okudum. Ötekinin Rüyası kitabında 134.sayfada, “Elin Uğrak Yeri” adlı öykü yer alır. Öyküyü okuduğumda adeta büyülenmiştim. Kesik El filmindeki elin korkunçluğu, kendini daha masumane ve sanatsever bir ele bırakmıştı. Anlatıcı / yazar (bundan sonra sadece anlatıcı olarak anılacak) hiç kaprisi olmayan gevşek parmaklı, dalgın bir elin, avuç içinden destek alarak her gün pencereden evine girdiğinden söz eder. Dg adını verdiği el, günlerce eşyaların arasında dolaşır. Defterleri, kitapları açar ve işaret parmağı ile okur. Yazılan şiirlerden, en güzellerinin üzerine koyar işaretparmağını. Mücevher meraklısı değildir. Böyle böyle günler geçip giderken… Dg; bir gün, evde, bir leğen içinde kil görür. Hemen leğene gider; kilden, bir el heykeli yapar. Anlatıcı, eli kurutarak yazı masasının üzerine koyar ama Dg, bundan rahatsız olur. Sert ve kasıntı bir eldir. Anlatıcı, Dg için bir kütüphane yapmaya karar verir. Eller için yazılmış kitapları bulundurmaya başlar yeni kitaplıkta ve bir mektup açacağı. Mektup açacağıyla kitap yapraklarını açmaya başlar Dg. Anlatıcı, bir gün bir rüya görür: Dg (-ki aslında bir sağ eldir), anlatıcının sol eline âşık olmuştur. Mektup açacağıyla bileği kesiyor ve sevgilisi sol eli kaçırıyor. Anlatıcı, Dg’nin kullanımına bir silah bırakmanın ne kadar aptalca olduğunu düşünerek dehşet içinde uyanır. Dg, halı üzerinde yatmış, sanki sol ele dikkat kesilmiş gibidir. Anlatıcı, kalkar ve mektup açacağını Dg’nin ulaşamayacağı bir yere koyar. Ama hemen pişman olur ve mektup açacağını eski yerine bırakır. Olan olmuştur: “Biraz hayal kırıklığına uğramış gibiydi ve yarı aralık parmaklarında gizemli bir hüznün tebessümü vardı.” (…) “Bir daha gelmeyeceğini biliyorum. Böylesine sersemce bir davranış onun masum ruhunda bir gurur ve kızgınlığa sebep oldu.”

Aman Tanrım! Bu nasıl bir hayal dünyası, bu nasıl fantastik bir öykü! Günlerce, aylarca hatta aradan yedi yıl geçtiğine göre, yıllarca etkisinde kaldım bu öykünün. Kesik El filmindeki o korkunç elin yerinde artık, Dg yelleri esiyor. Cortazar’ın Dg adını verdiği El! Metni şu cümle ile bağlamam şart oldu: "Cortázar okumamış insan, bir kader kurbanıdır.” Kim demiş bu sözleri. Pablo Neruda.

MUHSİN BOZ

YAZAR

KAYNAKLAR