İSTANBUL SEÇİMİ

Kaç zamandır seçim telaşı var İstanbul’ da. Bir hazırlık, bir telaş sormayın gitsin. Herkes birilerini öven, diğerini yeren şeyler yazıyor, anlatıyor, kanıtlar sunuyor. Kimi sosyal medyada kimi televizyonda kimi de küçük sohbet masalarında.

Bazen söz sandık görevine geliyor. 31 martta görevli olan, görevini iptal ettirmek için her yolu deneyenler vardı. Ettiler de. 23 haziranda görev çıkmadı aynı kişilere. “Neden bize görev vermediler, var bunun altında ince hesap.” dedi biri.

 Bazen söz ayrışmış olmamıza geliyor. Biz ve diğerleri… Bilenlerle bilmeyenler, ayanlarla aymayanlar, çıkarcılarla olmayanlar… Uzat uzatabildiğin kadar. Ayrışmadan şikayet edenlerden bazıları, ötekilerin nasıl da bilmem ne olduğunu, neyse ki kendilerinin olmadığını anlattı. Kanıtlar da sundu. “İyi ki biz ayrışmaya alet olmadık.” dedi kimi.

Bazen söz memleket yararına, insan onuruna yaraşır işler yapmaya geliyor. Seçimden uzak konulara… Oysa bu işler de seçimle iç içeymiş, yeni fark ettim. Bir proje hazırlığındaydım ve maliyeti yüksek olacaktı. En iyisi belediyeyle görüşmekti. Konuştuk kendi aramızda. Kimi dedi “Bekle yenisini. Ancak o destek verir iyi işlere.”. Kimi dedi “Gelse eskisi ona da mı götüreceksin, onlara mı pirim yaptıracaksın?”. Ve “Eskisi değişsin diye mi bekledin bu kadar?” dedi biri.

20 haziranda ODTÜ’ de bir eğitim vardı ve Ankara dışından öğretmen kabul edilemedi. İstanbul’ da aynı eğitimin tekrarının mümkün olup olmadığını sordum, “Organizasyonu yapacak bir kurum olursa seve seve” dediler. Bir sendikaya ulaşmak en kolayıydı. Ama şu sendika yaparsa bu sendikadakiler katılmıyor. “Milli Eğitim Müdürlüğü’ nün ise seçimden önce gündeminde yok.” dedi biri.