ŞİİR ÜZERİNE ŞİİR

İnsan ve sevdanın çocuğu

Belli değil doğum tarihi

kim bilir hangi mağarada

                     veya kırsalda

gelmiş dünyaya

emeklemeden daha

              başlamış koşmaya

gezip de görmediği hiç bir toprak

              hiç bir topluluk yok bu arada

rezil-i rüsva edip

             tahtından tepetakla etmiş

                            bir çok hükümdarı

zindanlara atılmış

            boğdurulmuş

                 sürgünlerden sürgünlere gönderilmiş

yine de '' Yaşasın onuncu köy

                     ölümden öte var mı bir yol!'' demiş

yaratıcısı şair,

tutuklanmış çoğu kez

        kilit vurulmuş ağzına

çünkü susmak bilmeyen

        yüksek bir sesle haykıran bir isyandır

ve ''suç'' işlemeye meyyaldır !

Evcilleştirmek istemiş onu okurlar

eleştirmenler ise eğitmek

egemen güçlerin güçleri

                 almak için gözaltına

düşmüşler peşine

                her çağda

uslanmaz bir delidir o

         hiç bir zaman sığmamıştır ele avuca !

Enel-Hak deyüp

            yüzdürmüş derisini Nesimi'nin

idam ettirmiş Hallac-ı Mansur'u

Eflatun'u kovdurtmuş devletten

Troya'dan bu güne

              esamesi okunmuyorsa da kimsenin

Homeros'un epopesinde

                           çürümeden

                              kaybetmeden değerinden bir şey

oradan oraya 

               ondan ona

                     ondan ona

ondan da günümüzün büyük ozanlarına gelmiş

Hatayî olarak olarak çıkmış er meydanına

Hiciv olmuş Nefî' de

                idam fermanını hazırlatmış,

Pir sultan Abdal'da isyan olmuş

               kıldan ince

                       kılıçtan keskin

                            Şah'a giden yol olmuş

'' Dönenen dönsün ben dönmezem yolumdan'' deyip

İdamından sonra Nirvana'ya yükselip

                                     gelmiş bu güne

Hızır mı Hınzır mı nerede diyene 

                             ben vermem bir cevap

tarihin çöplüğüne bakın bir zahmet !

Ezilenden

     ve bilimden yanadır

              insan ve sevdanın çocuğu şiir

sevmemiştir hiç hurafeleri

tarihle de düşmemiştir çelişkiye

           fakat ondan da hızlı yol katetmiştir

                                                  bu da biline!

Dindar

  ve kindar hiç değildir

afaroz edince onu dindarlar

Yunus Emre

          Kaygusuz Abdal misali

sızmıştarikatlere çaresiz

              başlamış orada görevine

          '' Bir garip ölmüş diyeler

            Üç günden sonra duyalar

            Soğuk su ile yuyalar

             Şöyle garip bencileyin''  yada,

             ''Kitapsız bilgin olanın

             Emeksiz zengin olanın

             Sermayesi din olanın

             Rehberi Şeytan olmuştur''  diyen                           ''Biçare yunus ''

       zulmün kalesine karşı

               savaşırken bir ayaklanmada

                          yakalanıp idam edilmiş !

Ya Kaygusuz ne demiş :

             '' Münkir münafığın soyu

               Yıktı harap etti köyü

               Ölüsüne bir tas suyu

                Dökenin de avradını...'' demekten kendini alamıyor !

İhaneti görmüş

    gömmüşLorca'yı sevgi toprağına

Namık Kemalleri

           Nazım hikmetleri

                   yalnız bırakmamış hapishanelerde

Ritsos'a eşlik etmiştir

            yasa 

                ve yasak tanımamıştır hiçbir zaman

''Vur emri'' çıkartılmıştır şiir için

ama o bin bir suratla

              kılıktan kılığa bürünerek 

                       girmiştir halkın arasına

onun tarihi

          halkların tarihidir

tebdil-î kıyafet olup bizde

   koşuk,sav,sağu

         gazel,kaside,terkib-î bend,rübaî

               koşma,koçaklama,taşlama,nefes,güzelleme,ağıt

kimlikleriyle dolaşmış

           aldanmışlığın da çok azdır !

Mehmet Akif'le İngiliz emperyalizmine çatmış

     Yahya Kemal'de kafese kapatılmış

              Nazım Hikmet'le özgürleşmiştir!

Grevlerde

      direnişlerde

              isyanlarda

                   hep baş kışkırtıcı olmuş

onu tekrar kafese sokup 

                   ehlileştirmek için

                          çok yollar denenmiştir

Nazım Hikmet

        görevlendirilmek istenmiş elçiliklerde,

ödüller konmuş başına

         1946'da Cahit Sıtkı

                 Otuz Beş Yaş şiiriyle düşmüş bu tuzağa

Atilla İlhan eteklerinden tutmuş onun

Birinci Yeniciler

      kafese sokarken onu geceleri

kenar mahallede gezinmesine 

                    göz yummuşlar gündüzleri

Faruk Nafiz ona

   nur topu gibi ihtilaller doğurtmaya çalışmış

                                                  aç midelerden

soyunduğu ebeliği beceremeyince

             kaybetmiş zavallı kontenjandan

                                           millet vekilliğini !

Şiiri dışarı atıp kapıdan

       saygılı bir vatandaş olunca da

                                             yasalara

Demokrat Parti tarafından

                 rütbe-î milletvekili ile 

                       mükafatlandırılıp sokulmuş meclise!

Şiire yabancılaşan ellerde

                  iktidar borazanlığı yaptığı da olmuştur

                       kendilerine büyüklük sıfatı yakıştıran

                                                        dergi sayfalarında !

Bela da kesilmiş 1940 kuşağının başına

karşılıksız bırakmamışsa da 

                         onların sevdasını

'' Dam üstünde imge

                 vur beline saksağanı '' diye

alay da etmiştir İkinci Yenicilerle

ve bir çok badireler atlatarak 

                        gelmiştir bu güne!

Boşuna aramayın onu düşkünler evinde

hele mezarlıklarda  

       '' Şiir'' diye dikili bir taş bulur muyum diye

hiç zahmet etmeyin boşuna

               O,Bengi Bade içmiş

                      Hızır gibi uğraşıyor her yerde !

                                                                     Cahit Bulut